|
„Ciemno wszędzie, głucho wszędzie,
Co to będzie, co to będzie?”
Dnia 28.11.2008 r.
w auli Zespołu Szkół im. Jana Kasprowicza odbyło się przedstawienie pt.
„Dziady”. Inscenizacja znanego dramatu Adama Mickiewicza należy już
do tradycji szkoły. Rokrocznie pani profesor Ćwirko-Zielińska
oraz uczniowie – aktorzy mierzą się z dziełem romantycznego poety.
Wydarzenie
poprzedziło przemówienie pana dyrektora i złożenie pani profesor
Leokadii Ćwirko-Zielińskiej gratulacji z okazji 35-lecia pracy
dydaktycznej. Nie obyło się bez gromkich braw, owacji na stojąco,
kwiatów i wzruszenia.
Reżyseria
przedstawienia:
Leokadia Ćwirko-Zielińska
Obsada:
Guślarz -
Leszek Smoter
Starzec - Maciej Wojszkun
Józio - Dominika Barcik
Rózia- Sylwia Duda
Widmo złego pana - Mateusz Grześków
Zosia - Dominika Wiatrowska
Widmo - Patryk Wójcik
Pasterka - Joanna Pilarczyk
Chór ptaków - (Kruk - Marcin Burczyk, Sowa - Kamila Pachucy ) Szymon Karwowski,
Ewa Kulikowska, Justyna Marszałkowska
Chór - Anna Dobosz, Aleksandra Grzywińska, Marcelina Karwowska, Agnieszka Misiuk,
Józefina Neumann, Natalia Trzcińska, Andrzej Spalk
Oprawa
muzyczna:
Karol
Kwiatkowski
Treść:
II cz.
Dziadów została wydana wraz z cz. IV w roku 1823 w Wilnie.
Tytułowe Dziady to obrzęd ludowy wywodzący się z pogańskich czasów,
odprawiany ku czci zmarłych przodków, odpowiednik chrześcijańskich
Zaduszek.
Rzecz dzieje się w kaplicy, późnym wieczorem. Wewnątrz zebrali się
wieśniacy, towarzyszą im Guślarz – po trosze kapłan, po trosze czarownik
i Starzec – przewodzący zgromadzeniu. Na wezwanie Guślarza kolejno
pojawiają się duchy zmarłych, obciążonych jakimś grzechem. Najpierw
zjawiają się dzieci, Rózia i Józio, które w życiu nie zaznały goryczy,
potem przybywa budzące powszechną grozę Widmo – duch złego pana,
ostatnią zjawą jest płocha Zosia. Obrzęd Dziadów ma głęboki sens moralny
i dydaktyczny. Jego uczestnicy, rozważając i oceniając ziemskie postępki
tych, co już odeszli na zawsze, doznają duchowego oczyszczenia
i ukojenia. Duchy opowiadają historię swego życia, z której zawsze
wynika moralne pouczenie dla żyjących. Celem obrzędu jest ulżenie duszom
cierpiącym, ale też nauka dla żywych , aby nie popełniali błędów tych,
co odeszli. Ostatnim gościem jest tajemnicze widmo młodzieńca, który
milcząc i nie reagując na zaklęcia Guślarza, podąża za młodą Pasterką.
Tego bohatera odnajdziemy później w kolejnych częściach „Dziadów” –
będzie to Gustaw, a potem Konrad.
|
|
Opracowała:
Żaneta Zając ID |
<< powrót
|